سيماي پيامبر اكرم (ص) در آيينه وحي

مشخصات كتاب

نويسنده : عبدالكريم تبريزي

ناشر : عبدالكريم تبريزي

مقدمه

فخر دو جهان خواجه فرخ رخ اسعد مولاي زمان مهتر صاحبدل امجدآن سيّد مسعود و خداوند مؤيد پيغمبر محمود، ابوالقاسم احمدوصفش نتوان گفت به هفتاد مجلد اين بس كه خدا گويد: «ما كان محمد» [1] .تولد پربركت حضرت خاتم الانبيا صلي الله عليه وآله كه بنا به اعتقاد علماي اماميه در 17 ربيع الاول سال 570 ميلادي و مطابق با سال عام الفيل به وقوع پيوست، آغاز تولدي نوين و روز اعطاي مدال سعادت و رستگاري از سوي حضرت حق براي جامعه بشريت مي باشد. در آن روز نوزادي به اين عالم خاكي قدم نهاد كه بعد از چهل سال از سوي خداوند به عنوان آموزگار وحي و مربي برترين فرهنگ زيستن به اهل جهان معرفي گرديد. مقارن اين ولادت پر بركت در صحنه گيتي آثار شگفت انگيز و اسرارآميزي رخ داد كه هشداري براي حاكمان و زور مداران تاريخ به حساب آمد.فرو ريختن چهارده كنگره در ايوان كسري، خاموش شدن آتشكده فارس، جاري شدن آب در وادي سماوه بعد از سال هاي طولاني خشكي، سرنگون شدن بتها در مكه و ساير نقاط عالم، خشك شدن درياچه ساوه، پرتوافشاني نوري از وجود آن گرامي در آفاق آسمان ها و خواب هاي وحشتناك انوشيروان و موبدان، از جمله علائم خارق العاده و از نشانه هاي هشدار دهنده اي بود كه مقارن تولد پيامبر خاتم صلي الله عليه وآله در جهان حادث شد كه در منابع معتبر تاريخي و جوامع مورد اعتماد حديثي از آنها ياد شده است.در مورد زندگي، سيره و سخن و خُلق و خوي آن وجود گرامي آثار و